भ्यागा ते सन्ज्झा तिक्क,
गास्सा ते रुक्खां ’झिक्क’
अढ़ोस्सी नै बोरू जिक्क,
अन्दे तैं रंग- धफरोळी.
हण
नील्ले च लाल पाणा,
गुलाबी रंग बणाणा,
हिक्का ते ईत्तर पाणा,
शब्दां ने देणे घोळी.
तेरा तां बोल बज्जै,
मेरा तां ढोल बज्जै,
नचदा न कोई रज्जै,
ई:ञा मनाणी होळी.
ऎसा कोई रंग चा:ह्ड़ै,
चित्ते दीया लोई उघाड़ै,
मनै दीया मैल्लू राड़ै,
ल्याई दै कोई रंग टोळी.
खेळणी मैं ईञां होळी.
ईञां मनाणी होळी.